Rozwiązanie a wygaśnięcie umowy o pracę

Rozwiązanie umowy o pracę oraz jej wygaśnięcie to dwa różne tryby, których skutkiem jest ustanie stosunku prawnego. Choć zgodnie z Kodeksem pracy są to dwa odmienne pojęcia prawne, często bywają mylone.

Art. 30 § 1 Kodeksu pracy wskazuje, że rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić: na mocy porozumienia stron, przez oświadczenie jednej ze stron z zachowaniem okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem), przez oświadczenie jednej ze stron bez zachowania okresu wypowiedzenia (rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia), a także z upływem czasu, na który była zawarta. Wszystkie wymienione tryby rozwiązania umowy o pracę wymagają złożenia oświadczeń woli — przez jedną lub obie strony umowy. Przez oświadczenie woli należy rozumieć zakomunikowanie przez daną osobę jej woli z zamiarem wywołania określonych skutków prawnych. Co istotne, przepisy prawa wskazują, że oświadczenia te powinny zostać złożone w formie pisemnej.

Wygaśnięcie umowy o pracę następuje natomiast wyłącznie w wypadkach przewidzianych przez Kodeks pracy. Art. 631, art. 632 oraz art. 66 Kodeksu pracy wskazują, że stosunek pracy wygasa w wyniku zdarzeń takich jak: śmierć pracownika, śmierć pracodawcy oraz upływ trzymiesięcznej nieobecności pracownika w pracy z powodu tymczasowego aresztowania.

Podstawową różnicą pomiędzy rozwiązaniem umowy o pracę oraz jej wygaśnięciem jest zatem fakt, iż wygaśnięcie następuje z mocy prawa — po spełnieniu jednej z ustawowych przesłanek. Do ustania stosunku pracy brak jest zatem konieczności składania jakichkolwiek oświadczeń woli. Inaczej kształtuje się sytuacja w przypadku chęci rozwiązania umowy — aby stosunek pracy ustał, strony umowy, względnie jedna z nich, muszą złożyć stosowne oświadczenia na piśmie.